เจ้าปัญหาหรือตัวปัญหา

วันนี้น้องตรัยทำอะไรบ้าง แม่รู้สึกว่าเมื่อเราใช้เวลาอยู่กับตรัยมากขึ้น ดูแลตรัยอย่างใกล้ ๆ(แต่ไม่ได้เข้าไปวุ่นวาย) แม่กลับรู้สึกว่า

ตรัยเข้าใจอะไรได้งายกว่าที่เราคิด รับรู้ได้เร็วกว่าที่เราประเมิน แม่ก็ต้องกลับมานั่งคิดว่า แท้จริงแล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หรือว่าตรัยเค้าก็มีวิธีการ

ต่อรองและเรียกร้อง(ในสิ่งที่เค้าควรจะได้รับ) ในแบบของเค้าที่พวกเราซึ่งเป็นผู้ใหญ่และอวดอ้างตัวเองผ่านอะไรมามาก เห็นอะไรมาเยอะ

แต่แท้จริงแล้วไม่รู้และไม่เข้าใจในตัวเจ้าตรัยเลยก็เลยมองว่าเจ้าตัวเล็กมีปัญหา มีพฤติกรรมแปลก ๆ เฮ้อ แม่ก็เลยชักกลุ้มใจว่า ไป ๆ มา ๆ

แล้ว แม่น่าจะเป็นตัวปํญหาสำหรับเจ้าตรัยซะเอง เป็นคนสร้างปัญหาให้กับลูกโดยไม่รู้ตัว ตรัยเองก็คงจะมองแม่แบบแปลก ๆ เหมือนกัน เพราะ

พอแม่เริ่มรู้สึกอะไรบางอย่าง น้องก็จะต้องเข้าใกล้ ๆ แม่ เข้ามาจับมือ จูงแขน เหมือนกับว่าจะไม่ยอมปล่อยให้แม่อยู่คนเดียวจะได้ไม่สับสน

เออแหน่ะ แปลกจัง แม่ก็ไม่เข้าใจหรือว่าเจ้าตรัยมันก็สัยสนตัวมันเหมือนกัน แต่ไม่ว่ายังไงแม่ก็ต้องขอบคุณนะ ที่มันทำให้แม่เองรู้สึกได้

ว่าอะไรก็ตามเมื่อมันเกิดขึ้น อย่างหนึ่งเลยที่ต้องทำก้คือการที่ต้องใช้ใจดูแลซึ่งกันและกัน มันก็สามารถสร้างภูมิที่แข็งแกร่งขึ้นมาโดยที่เราจะ

ไม่ต้องมากังวลอีกต่อไปว่า เราจะต้องเผชิญกับปัญาอะไรอีกต่อไป หรือหนักแค่ใหน

ณ วันนี้ ไม่ว่าแม่จะเป็นคนสร้างปัญหา หรือตรัยน้อยเป็นเด็กมีปัญหา แต่อันหนึ่งที่รู้คือ มือของแม่กับมือของน้องตรัย เราสามารถสัมผัสถึง

กันได้ รับรู้ถึงอารมณ์ของกันได้ ตลอดเวลา ขอบคุณมากครับตรัย กับบทเรียนที่ตรัยให้แม่มา แต่อย่างน้อยบทแรกนี้มันก็สอนให้แน่ต้องเปิดใจ

เพื่อที่จะเรียนรู้ทุกอย่างไปพร้อมกับตรัย ไม่น่าจะใช้เวลานานแค่ไหน แต่มันก็จะเป็นเวลาที่เราต้องใช้ร่วมกันตลอดไปครับ

รักลูกครับ

แม่ของน้องตรัย



ได้