เรื่องเล่าของพี่ชิน

วันนี้แม่ขอพักจากเรื่องของน้องตรัยมาเป็นเรื่องของพี่ชิน ที่แม่คิดว่าเป็นเรื่องที่น่่ารักดี มาเล่าสู่กันฟัง

เพราะสิืบเนื่องจากพี่ชินเค้ามีพฤติกรรมที่คนในบ้านจะเป็นอันที่รู้กันว่า คุณเธอนั้น นอกจากจะมองเรื่องกินเป็นหลักแล้ว

อีกอันที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันก็คือเรื่องของความประหยัด หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ งก นั่นเอง

เรื่องมีอยู่ว่า 18 ตุลา ที่จะถึงนี้เป็นวันเกิดของพี่กลาง ด้วยความที่รักพี่(หรือเปล่าก็ไม่ทราบ) พี่ชินก็เลยอยากหาของขวัญ

ก็คือ(ไบโอนิเคิล) ที่ตัวเอง สามารถเล่นได้ด้วยให้พี่กลาง(บอกแล้วคนมันงก) แต่ไม่อยากที่จะจ่ายเงินเอง ช่วงนี้ก็เลยต้องมองหา

ช่องทางทำมาหากิน โดยการ รับจ้างล้างจานที่บ้าน (มื้อละ 50 บาท) ที่แรกแม่ก็เข้าใจว่าพี่ชินเกิดขยันอยากจะช่วยทำงานบ้าน

ที่ไหนได้ เล่นเอาซะแม่จนเลย

เพราะต้องจ่ายทุกวัน วันละ 100บาท(2 ครั้ง) จนตอนนี้สามารถถอยเจ้าไบโอนิเคิลได้ตั้ง 3 ตัวแล้ว(ตัวละ650 บาท)

แต่เห็นความตั้งใจแล้วก็น่ารักดีก็เลยเอามาบอกเล่าเก้าสิบสู่กันฟัง

ไหน ๆ แล้วก็ตามด้วยเรื่องของเจ้าตรัยนิหนึ่งละกัน วันนี้น้องตรัยก็เป็นเด็กดี อีกเช่นกัน (ไม่รู้ว่าแม่หรือว่าตรัย)

สามารถควบคุมตัวเองได้ไม่ค่อยอาละวาดแล้ว เล่นของเล่นกับแม่ได้นานขึ้น(ครึ่งนาทีแม่ก็ชมลูกตัวลอยแล้วค่ะ) แตะบอลได้เยอะขึ้น

และยอมให้แม่จูงมือแต่ดดยดีโดยไม่สะบัดเลยจนถึงที่บ้าน เวลาเราสอนหรือบอกให้พูดอะไรก็เริ่ิมพูดตามได้อาจจะไม่ทุกคำ

แต่รู้ว่าเจ้าลูกชายก็พยายามที่จะออกเสียงพูดตามทุกคำ(ที่สนใจ)


ดีใจจัง วันนี้ได้เจ้าตัวเล๊กได้ศัพท์ใหม่อีก คือ ขึ้น(บันได) ปีน ใบไม้(แต่ออกเสียงยังไม่ชัด) เป่า โป่ง เล่น รวมแล้วตั้ง 5 คำแน่ะ

ยอดเลยครับลูกชาย



แม่ลูก 3