ก้าวแรกของลูกชาย

หวัดดีครับ
เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย ยังสบายดีกันทุกคนมั้ย เที่ยวสนุกมั้ย อย่าลืมเผื่อแม่กับน้องด้วยนะครับ
ทางนี้ก๊ปกติดีครับ เรียบร้อยดี ฝนฟ้าก๊ตกตามฤดูกาล อากาศก๊ร้อนสลับฝนบ้างเล๊กน้อย แต่ไม่มีอะไรน่าห่วง อย่างที่พวกส่องเค้ขู่ ๆ กัน วันนี้แม่พาน้องตรัยไปพบ จิตแพทย์เด๊กในเรื่องของพัฒนาการที่ล่าช้า ก็ดีเหมือนกันเพราะทำให้ได้ข้อมูลอะไรหลาย ๆ อย่าง ที่เราไม่ทราบและไม่เข้าใจ เพราะอาการบางอย่างก็ไม่สามารถปล่อยทิ้งไว้ได้ ต้องอาศัยการกระตุ้นเพื่อให้เกิดการเรียนรุ้อย่างถูกต้อง และถูกวิธี เอาไว้ลูก ๆ กลับมาแล้วแม่จะคุยรายละเอียดให้ฟังนะครับ อาจจะต้องการความช่วยเหลือและการร่วมมือจากพวกลูก ด้วย แต่ก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง อย่างที่แม่บอกกับทุก ๆ คนเสมอ ๆ ว่า น้องตรัยนั้นเป็นเด๊กพิเศษ ที่ยอมลงมาสอนและให้อะไร หลาย ๆ อย่างในชีวิตของแม่ตั่งแต่ตอนที่อยู่ในท้อง เพียงแต่ตัวแม่เองกลับประวิงเวลาที่จะต้องเรียนรู้ ไม่ยอมเสียสละความสุขตัวเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง มาถึงก็ปฏิเสธไม่ได้ สุดท้ายก็ไม่ได้มีอะไรน่ากลัวมากมายอย่างที่แม่คิด แม่ฝัน เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง มันเกิดขึ้น ตามครรลองของมันไม่ว่าเราจะวิ่งหนีมันยังไงก๋ตาม ไม่รู้ว่าแม่พูด(เขียน)มากไปหรือเปล่า พี่กลางอย่าเพิ่งบ่นนะว่า แม่ก็คือแม่ ยังไงก็ต้องบ่น เอาเป็นว่า พวกลูก ๆ เที่ยวให้มีความสุข ให้สนุก กันทุกคนนะครับ แล้วจะได้กลับเล่าให้แม่ก็บน้องฟังด้วย แค่นี้นะครับ รักและคิดถึงครับ แม่+ตรัยน้อยผู้วิเศษ